کام جستن

کام جستن . [ ج ُ ت َ ] (مص مرکب ) مراد خواستن . آمال و امانی طلبیدن . عیش و عشرت خواستن :
خور و خواب و آرام جوید همی
وزان زندگی ، کام جوید همی .

فردوسی .

گهی نام جست اندر آن گاه کام
جوان بد جوان وار برداشت گام .

فردوسی .

کام خود از بخت خود نیابد هرگز
هرکه ز خلق جهان نجوید کامت .

مسعودسعد.

کام جوئیم و نپرسیم خبر از فرسنگ
زانکه این است همه ره روش باخطران .

سنائی .

خاقانی از این طالع خود کام چه جوئی
کو چاشنی کام به کامت نرسانید.

خاقانی .