کاهکش
لغتنامه دهخدا
کاهکش . [ ک َ / ک ِ ] (نف مرکب ) کشنده و حمل کننده ٔ کاه . کسی که کاه حمل میکند. (یادداشت مؤلف ). || به کنایت ، کاهکشان یا کهکشان است :
از فلک و راه مجره اش مرنج
کاهکشی را به یکی جو مسنج .
رجوع به کاهکشان و کهکشان شود.
از فلک و راه مجره اش مرنج
کاهکشی را به یکی جو مسنج .
نظامی .
رجوع به کاهکشان و کهکشان شود.