کاویان

کاویان . (ص نسبی ) منسوب به کاوه .کاویانی ، چون : اختر کاویان ، چتر کاویان ، درفش کاویان ، رایت کاویان . (از یادداشتهای مؤلف ) :
با درفش کاویان و طاقدیس
زر مشت افشار و شاهانه کمر.

رودکی .

بدو نیمه کرد اختر کاویان
یکی نیمه بگرفت و رفت از میان .

فردوسی .

بیفتاد از دست ایرانیان
درفش فروزنده ٔ کاویان .

فردوسی .

ببستند گردان ایرانیان
بپیش اندرون اختر کاویان .

فردوسی .

کجا آن تیغ کآتش در جهان زد
تپانچه بر درفش کاویان زد.

نظامی .

از جور دومار برنجوشم
چون رایت کاویان ببینم .

خاقانی .

یا لعاب اژدهای حمیری
بردرفش کاویان خواهم فشاند.

خاقانی .

پیش آمده روان فریدون گهرفشان
تا زان گهر زمین علم کاویان شده .

خاقانی .

رجوع به کاویانی شود.