کاچول
لغت‌نامه دهخدا
کاچول . (اِ) کاجول . کچول . رقص . کون و کچول . کون جنبانیدن باشد یعنی حرکت دادن سرین بوقت رقصیدن و مسخرگی کردن . (برهان ) :
از آن جمله پنجاه من بار کرد
چو رقاص کاچول بسیار کرد.
(دستورنامه ٔ نزاری قهستانی چ روسیه ، 1923).
از آن جمله پنجاه من بار کرد
چو رقاص کاچول بسیار کرد.
(دستورنامه ٔ نزاری قهستانی چ روسیه ، 1923).
