کبر

کبر. [ ک َ ] (اِ) گبر. پهلوی است و به پارسی خفتان گویند. (صحاح الفرس ). به زبان پهلوی خفتان جنگ را گویند. (برهان ). جامه ای است که در جنگ پوشند مثل خفتان ، و کژاگن نیز گویندش . (اوبهی ). خفتان را گویند. (آنندراج ) :
یکی کبر پوشید زال دلیر
به جنگ اندرآمد به کردار شیر.

فردوسی .

ز اسبان جنگی فرود آمدند
هشیوار با کبر و خود آمدند.

فردوسی .

برفتند با نیزه و خود و کبر
همی گرد لشکر برآمد چو ابر.

فردوسی .

بفرمود تا جوشن و خود و کبر
ببردند با تیغ پیش هزبر.

فردوسی .

چو بشنید شد همچو یک پاره ابر
بسر برش پولاد و در تنش کبر.

فردوسی .

و رجوع به گبر شود.