کثرلغتنامه دهخداکثر. [ ک َ / ک ُ ] (ع مص ) چیره شدن بر قوم به بسیاری . (از منتهی الارب ) (از اقرب الموارد). چیره و غالب شدن بر کسی در بسیاری . (ناظم الاطباء). ببسیاری غلبه کردن . (تاج المصادر بیهقی ).
