کداخدامنشی
لغت‌نامه دهخدا
کداخدامنشی . [ ک َ خ ُ م َ ن ِ ] (حامص مرکب ) چون کدخدایان رفتار کردن . || حل دعاوی مردم به طریق حکمیت و دوستانه . (فرهنگ فارسی معین ).
- با کدخدامنشی کاری را فیصل کردن ؛ کاری را به کدخدامنشی قطع و فصل کردن . (یادداشت مؤلف ). انجام کاری به دوستی و از طریق حکمیت . (از فرهنگ فارسی معین ).
- با کدخدامنشی کاری را فیصل کردن ؛ کاری را به کدخدامنشی قطع و فصل کردن . (یادداشت مؤلف ). انجام کاری به دوستی و از طریق حکمیت . (از فرهنگ فارسی معین ).
