کرابة

کرابة. [ ک َ / ک ُ ب َ ] (ع اِ) خرما که از بیخ شاخ چینند بعدِ درو. ج ، اَکرِبة. (منتهی الارب ) (اقرب الموارد). خرمایی که از بن شاخه ٔ خوشه چینند پس از آنکه خوشه را درو کرده باشند. (ناظم الاطباء). و گویا بر وزنی زائد جمع بسته شده چه فعاله بروزن اَفعِله جمع بسته نمی شود. (از اقرب الموارد).