کرایه نشینلغتنامه دهخداکرایه نشین . [ ک ِ ی َ / ی ِ ن ِ ] (نف مرکب ) اجاره نشین . (یادداشت مؤلف ). آنکه در خانه و جایی که کرایه کرده است اقامت کند. (فرهنگ فارسی معین ).