کربج

کربج . [ ک ُ ب َ ] (معرب ، اِ) حانوت . کُربَق . (از معجم البلدان ). دکان یا رخت دکان تره فروش . (از منتهی الارب ). دکان و گفته اند متاع دکان و گویند معرب کُربه فارسی است . (از اقرب الموارد). معرب کُربَک و کُربَق فارسی است . (یادداشت مؤلف ). رجوع به کربه شود.