کردهلغتنامه دهخداکرده . [ ک ُ دَ ] (معرب ،اِ) یک کرد از زمین زراعت کرده . (از ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد). فارسی است . (از اقرب الموارد). کرد زمین . ج ، کُرد. (مهذب الاسماء). رجوع به کرد شود.
