کرشمه باز

کرشمه باز. [ ک ِ رِ م َ / م ِ ] (نف مرکب ) آنکه کرشمه کند. معشوقی که غمزه آرد. (فرهنگ فارسی معین ). بکاربرنده ٔ ناز و کرشمه :
داری تو کرشمه باز سرمست
سررشته ٔ هجر و وصل در دست .

ابوالفیض فیاضی (از آنندراج ).