کرعانلغتنامه دهخداکرعان . [ ک ِ ] (ع اِ) ج ِ کُراع ، بمعنی پشته ٔ دراز و بیرون آمده از زمین سنگلاخ سوخته . (منتهی الارب ) (آنندراج ) (از اقرب الموارد).