کره

کره . [ ک َ / ک ُ ] (ع اِمص )سختی و مشقت . یقال : قمت علی کُره ؛ ای مشقت (منتهی الارب )؛ به زحمت و مشقت برخاستم . (ناظم الاطباء). مشقت و گفته اند کلمه بفتح اول به معنی اکراه است و به ضم به معنی مشقت . (از اقرب الموارد). || فعلته کَرهاً؛ یعنی اکراهاً. زجاج گوید: هرچه را در قرآن کُره توان خواند فتح آن هم جایز است مگر قول خدای تعالی در سوره ٔ بقره : کتب علیکم القتال و هو کُره لکم . (قرآن 216/2) (از اقرب الموارد). || اباء. (ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد). امتناع . (ناظم الاطباء). || امتناع من حیث العقل و من حیث الطبع و من حیث الشرع . (ناظم الاطباء).