کریم طبع
لغتنامه دهخدا
کریم طبع. [ ک َ طَ ] (ص مرکب ) آنکه دارای طبیعتی بخشنده و سخی است . کریم نهاد. (فرهنگ فارسی معین ) :
آن است کریم طبع کو احسان
با اهل وفا و فضل خود دارد.
تویی معاینه در مهتری ومثل تو نیست
کریم طبع و رهی پرور و سخاگستر.
آن است کریم طبع کو احسان
با اهل وفا و فضل خود دارد.
ناصرخسرو.
تویی معاینه در مهتری ومثل تو نیست
کریم طبع و رهی پرور و سخاگستر.
سوزنی .