کشامنلغتنامه دهخداکشامن . [ ک َ / ک ِ م َ ] (ص مرکب ) جنس کشیدنی . وزن کردنی . (فرهنگ فارسی معین ). کش منی : پرسید که چه نانی به او بدهد، دوآتشه یا کشامن . (شوهر آهو خانم ، از فرهنگ فارسی معین ).
