کشان

کشان . [ ک ُ ] (نف ، ق ) صفت بیان حالت از کشتن . قتل کنان . ذبح کنان و این صفت که دلالت بر کثرت می کند همیشه مرکب با موصوف استعمال میشود چون آدم کشان . (از ناظم الاطباء). || درحال کشتن . (یادداشت بخط مؤلف ) :
ز کیخسرو ایدر نیابم نشان
چه دارم همی خویشتن را کشان .

فردوسی .

|| (اِمص ) کشتن کسی یا حیوانی .
- عُمَرکشان ؛ کشتن عُمَر.
- گوسپندکشان ؛ عید اضحی . عید قربان .