کشاورزکنلغتنامه دهخداکشاورزکن . [ ک َ / ک ِ وَ ک ُ ] (نف مرکب ) کشاورزی کننده . زراعت کننده . کشاورز. کشتمند. حاقل . زارع . مُزارِع . حارث . (یادداشت مؤلف ) : و این خلخیان بعضی صیادانند وبعضی کشاورزکنند و بعضی شبانانند. (حدود العالم ).
