کشت و درود

کشت و درود. [ ک ِ ت ُ دُ ] (ترکیب عطفی ، اِمص مرکب ) کشت و درو. کشت و برز. زرع . کشت . فلاحت .کشاورزی . عمل کاشتن و درو کردن . امور کشاورزی . رجوع به همین ترکیب و شواهد آن ذیل کشت شود :
از ایران پراکنده شد هرکه بود
نمانداندر آن بوم کشت و درود.

فردوسی .

بجستند بهره ز کشت و درود
نرسته است کس پیش از این نابسود.

فردوسی .

چو دردانه باشد تمنای سود
کدیور درآید به کشت و درود.

نظامی .