کشرلغتنامه دهخداکشر. [ ک َ ] (ع مص ) دندان سپید کردن شتر و شیر و نرم خندیدن . (منتهی الارب ). || تبسم کردن مرد و دندان آشکار کردن . یقال کشر فلان عن اسنانه ؛ ای ابداها یکون فی الضحک و غیره . (اقرب الموارد) (ناظم الاطباء).
