کشورستانی
لغتنامه دهخدا
کشورستانی . [ ک ِش ْ وَ س ِ ] (حامص مرکب ) عمل کشورستان . کشورگیری . عمل ستاندن کشور. مملکت گیری . فتح کشور دیگران . کشورگشایی :
از انجاکه روزجوانیش بود
تمنای کشورستانیش بود.
از انجاکه روزجوانیش بود
تمنای کشورستانیش بود.
نظامی .