کش و فش

کش و فش . [ ک َ ش ُ /ک َش ْ ش ُ ف َ ] (اِ مرکب ، از اتباع ) کر و فر. دبدبه وجاه و جلال . شأن و تجمل . (از آنندراج ) :
ما مرید جبه ودستار و کش و فش نه ایم
نیست واعظ جز نبی و آل پاکش پیر ما.

واعظ (از آنندراج ).

|| (اِ صوت ) خش و خش . خش و فش .