کفویت

کفویت . [ ک ُ وی ی َ ] (ع مص جعلی ، اِمص ) مأخوذ از کفو عربی ، هم شأنی . هم رتبگی . (یادداشت مؤلف ) :
مادر شهزاده گفت از نقص عقل
شرط کفویت بود در عقل و نقل .

مولوی .