کفیت

کفیت . [ ک َ ] (ع ص ) مرد تیزرو و سبک باریک اندام . (منتهی الارب ) (ناظم الاطباء): رجل کفیت ؛ مرد تندرو و سبک و نازک اندام . (از اقرب الموارد). مرد شتابنده . (دهار). || (اِ) انبان استوار که چیزی ضایع نکند. (از منتهی الارب ) (ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد). || رخت زندگانی . (منتهی الارب ) (ناظم الاطباء).