کله پربادی
لغتنامه دهخدا
کله پربادی . [ ک َل ْ ل َ / ل ِ پ ُ ] (حامص مرکب ) غرور. تکبر. (ناظم الاطباء) (فرهنگ فارسی معین ) :
سبکسر گر دو روزی در سرافرازی کند شادی
حباب آسا نمی پاید بسی از کله پربادی .
و رجوع به کله پرباد شود.
سبکسر گر دو روزی در سرافرازی کند شادی
حباب آسا نمی پاید بسی از کله پربادی .
محسن تأثیر (از بهار عجم ).
و رجوع به کله پرباد شود.