کله گیری

کله گیری . [ ک ُ ل َه ْ ] (حامص مرکب ) ابنه . (آنندراج ). عمل کله گیر :
قصد پدران نشانه ٔ ناپاکی است
این تاج ستانی ز کله گیری هاست .

اشرف (از آنندراج ).

و رجوع به کله گیر شود.