کلکین

کلکین . [ ک ِ ] (ص نسبی ) منسوب به کِلک . ساخته از نای . نیی . نیین . (فرهنگ فارسی معین ). از کلک . (یادداشت به خط مرحوم دهخدا) : و کمان وی بدان روزگار چوبین بود بی استخوان ، یک پاره ، چون درونه ٔ حلاجان و تیر وی کلکین با سه پر و پیکان بی استخوان . (نوروزنامه ). || قلمی . (فرهنگ فارسی معین ). و رجوع به کِلک شود.