کلیب بن ربیعةلغتنامه دهخداکلیب بن ربیعة. [ ک ُ ل َ ب ِ ن ِ رَ ع َ ] (اخ ) ابن عامربن صعصعة. جد جاهلی است وفرزندان او به بنی مجد مشهورند. (از اعلام زرکلی ).
