کلیمی تبریزی
لغتنامه دهخدا
کلیمی تبریزی . [ ک َ ی ِ ت َ ] (اخ ) مشهور به پینه دوز اوغلی از فقرای عامی بود و در هر دو زبان فارسی و ترکی شعر گفته است . این مطلع از اوست :
به هر گلشن که نخل قامتت را یاد می کردم
در آن گلشن دل ناشاد خود را شاد می کردم .
به هر گلشن که نخل قامتت را یاد می کردم
در آن گلشن دل ناشاد خود را شاد می کردم .
(دانشمندان آذربایجان ، از تحفه ٔ سامی ).