کل گشتنلغتنامه دهخداکل گشتن . [ ک َ گ َ ت َ ] (مص مرکب ) کل شدن . کچل شدن . بی مو شدن سر : دید پر روغن دکان و جاش چرب بر سرش زد گشت طوطی کل ز ضرب .مولوی .
