کمال الدین حمصی

کمال الدین حمصی . [ ک َ لُدْ دی ن ِ ح ِ ] (اِخ ) ابومنصور مظفربن علی بن ناصرالقرشی ، از اطبای مشهور اسلامی است . وی نزد شیخ رضی الدین الرحبی و دیگران به آموختن طب پرداخت وکتاب قانون را نزد قاضی بهاءالدین ابی الثناء محمودبن ابی الفضل خواند. و چون در طبابت شهرتی یافت و آوازه ٔ او به ملک عادل ابوبکربن ایوب رسید وی را دعوت کرد ولی او نپذیرفت و در بیمارستانی که ملک عادل نورالدین بن زنگی تأسیس کرده بود به درمان بیماران پرداخت و در همین سمت باقی بود تا به سال 622 درگذشت . وی در ادب و سایر علوم نیز دست داشت . او راست : مقالة فی الباه ، شرح بعض کتاب العلل والاعراض لجالینوس ، الرسالة الکاملة فی الادویة المسهلة، اختصار کتاب الحاوی للرازی ناتمام ، مقالة فی الاستسقاء، تعالیق علی الکلیات من کتاب القانون ، تعالیق فی البول ، اختصار کتاب المسائل لحنین بن اسحاق . (از عیون الانباء جزء ثانی ص 2016).