کمال الدین فارسی

کمال الدین فارسی . [ ک َ لُدْ دی ن ِ ] (اِخ ) محمدبن الحسن مکنی به ابوالحسن متوفی به سال 720 هَ . ق . (1320 م .) یکی از دانشمندان سرشناس و همپایه ابن الهیثم بلکه مبتکرتر از او بود. قطب الدین شیرازی توجه او را بر مبحث نور جلب کرد و او در این باره یک سلسله آزمایش های عالی خاصه در مورد انکسارها و انعکاسهای نور بر یک محیط از قبیل قوس قزح ، هاله ، تاریک خانه وجز اینها بعمل آورد. او راست : تنقیح المناظر. و رجوع به دایرةالمعارف اسلامی و کتاب متفکرین اسلام شود.