کمال الدین

کمال الدین . [ ک َ لُدْ دی ] (اِخ ) ابوالغنایم عبدالرزاق بن ابی الفضایل جمال الدین کاشانی . از عرفای بزرگ عهد سلطان ابوسعید بهادرخان و از معاصران علاءالدوله ٔ سمنانی بود که این دو عارف بزرگ در بعضی مباحث عرفانی با یکدیگر مباحثه و مکاتبه کرده اند. او را سه کتاب عرفانی معتبر است که هر سه به عربی نوشته شده است و عبارتند از: 1- شرح فصوص الحکم ابن العربی ، 2 - شرح منازل السائرین خواجه عبداﷲ انصاری ، 3 - اصطلاحات الصوفیه ، که کتاب نفیسی است در شرح اصطلاحات معمول بین عرفا و متصوفه . (از تاریخ مغول ص 509).