کمان صفت
لغتنامه دهخدا
کمان صفت . [ ک َ ص ِ ف َ ] (ص مرکب ، ق مرکب ) خمیده مانند کمان . چون کمان مقوس و گوژ :
چون قامتم کمان صفت از غم خمیده شد
چون تیر ناگهان زکمانم بجست یار.
چون قامتم کمان صفت از غم خمیده شد
چون تیر ناگهان زکمانم بجست یار.
سعدی .