کنثأو

کنثأو. [ ک ِ ث َءْوْ ] (ع ص ) (از «ک ث ء») رسن استوار. (منتهی الارب ). ریسمان سخت و استوار. (ناظم الاطباء). || بزرگ ریش سخت انبوه یا ریش نیکو. (منتهی الارب ). مرد ریش انبوه یا ریش نیکو. (ناظم الاطباء). رجوع به کنتأو شود.