کنداواله

کنداواله . [ ک ُ ل َ / ل ِ ] (ص ) به معنی کندواله است . (فرهنگ جهانگیری ). مرد بلندبالای قوی هیکل را گویند. (برهان ) (ناظم الاطباء). || مرد درشت اندام فربه نیز هست که مزلف بداندام باشد. (ناظم الاطباء). || بعضی امرد بزرگ ناهموار را گفته اند. (برهان ) (از ناظم الاطباء). رجوع به کنداوله و کندواله شود.