کنداولهلغتنامه دهخداکنداوله . [ ک ُ وِ ل َ / ل ِ ] (ص ) مرد بلندبالای قوی هیکل . || امرد درشت اندام فربه . || مزلف بداندام . || امرد بزرگ ناهموار. (آنندراج ). به همه ٔ معانی ، رجوع به کنداواله و کندواله شود.
