ترجمه مقاله

کنسرتو

لغت‌نامه دهخدا

کنسرتو. [ ک ُ س ِ ت ُ ] (ایتالیائی ، اِ) همراهی یک یا دو یا سه ساز که وظیفه ٔ اصلی را عهده دارند با ارکستر سمفونیک . کنسرتو با سمفونی فرقی چندان ندارد و دارای همان شکل سونات است . سازهایی که اکنون معمولاً در کنسرتو وظیفه ٔ تک نواز را به عهده می گیرند عبارتند از پیانو، ویولن ، قره نی ، چنگ وویولن سل . در کنسرتو قطعاتی به نام «کادانس » وجود دارد که ساز تک نواز (سولیست ) بدون آنکه ارکستر وی را همراهی کند آنها را می نوازد، و این بیشتر برای نشان دادن هنر نوازندگی و مهارت اوست . گاهی به جای ارکستر سمفونیک ممکن است ارکستر سازهای زهی یا بادی در کنسرتو با ساز تک نواز همراهی کند. (فرهنگ فارسی معین ).
ترجمه مقاله