کنگرانلغتنامه دهخداکنگران . [ ک َ گ َ ] (اِ) جغد و بوم . (ناظم الاطباء) (از اشتینگاس ). و رجوع به کُنگُر شود. || غله ای که دوسر نیز گویند. (ناظم الاطباء) (از اشتینگاس ).