کنگلک
لغتنامه دهخدا
کنگلک . [ ک ُ گ َ ل َ ] (مغولی ،اِ) پیراهن . قمیص . (فرهنگ فارسی معین ) :
گل کنگلک به دست حسد چاک می زند
برتو چو دید زینت ترلیک زرکشی .
و رجوع به کنکلک شود.
گل کنگلک به دست حسد چاک می زند
برتو چو دید زینت ترلیک زرکشی .
وصاف الحضرة (ازفرهنگ فارسی معین ).
و رجوع به کنکلک شود.