کنیبلغتنامه دهخداکنیب . [ ک َ ] (ع ص ) درخت خشک یا شکسته خار. (منتهی الارب ) (آنندراج ). (از اقرب الموارد). درخت خشک شده و درختی که خار آن شکسته باشد. (ناظم الاطباء).