کهبرگ
لغتنامه دهخدا
کهبرگ . [ ک َ ب َ ] (اِ مرکب ) کاه برگ . برگ کاه :
ربودندش آن دیوساران ز جای
چو کهبرگ را مهره ٔکهربای .
به کهبرگ ساکن کنی باد را
هراسانی از بید پولاد را.
ربودندش آن دیوساران ز جای
چو کهبرگ را مهره ٔکهربای .
نظامی .
به کهبرگ ساکن کنی باد را
هراسانی از بید پولاد را.
نظامی .