کهربای
لغتنامه دهخدا
کهربای . [ ک َ رُ ] (اِ مرکب ) کهربا :
ربودندش آن دیوساران ز جای
چو کهبرگ را مهره ٔ کهربای .
بیجاده اشارت درِ تو
رخساره چو کهربای کردم .
ربودندش آن دیوساران ز جای
چو کهبرگ را مهره ٔ کهربای .
نظامی .
بیجاده اشارت درِ تو
رخساره چو کهربای کردم .
خاقانی (دیوان چ سجادی ص 641).