کهنه چین
لغتنامه دهخدا
کهنه چین . [ ک ُ ن َ / ن ِ ] (نف مرکب ) آنکه از کوچه ها قطعات کهنه گرد کند تا از آن جامه کند یا جامه را پیوند کند. آنکه از کوچه ها پاره های جامه گرد کند. آنکه از کوچه و کوی ، کهنه و پاره گرد کند. ژنده چین . (از یادداشت به خط مرحوم دهخدا).
