کهور

کهور. [ ک َ ] (اِ) درختی است که در جنوب ایران در جنگلهای جیرفت و نرماشیر و شهداد و مکران و بندرعباس بسیار است و در خوزستان کمتر یافت می شود. چوب آن صنعتی باشد. (گااوبا، از یادداشت به خط مرحوم دهخدا). غاف . کبیر . قسمی از آن را کهور شاهی گویند که تنه ٔ صاف و شاخه های مستقیم و چوبی سست دارد و از ریشه ٔ آن که خطوط زرین دارد، چوب سیگار و جز آن کنند و قسمی دیگر را کهور دره نامند که خردتر از کهور شاهی است با تنه ٔ کوتاه و ناهموار و دارای برآمدگیهای بسیار و چوب ریشه ٔ آن به کار صنعتی نیاید. (از یادداشتهای مرحوم دهخدا). درختچه ای است از تیره ٔ پروانه واران که دارای برخی گونه های درختی نیز می باشد. گل آذینش سنبله ای است و ساقه هایش خار دارند. در جنوب ایران (نرماشیر و بندرعباس ) و هندوستان می روید. غاف . (فرهنگ فارسی معین ). رجوع به جنگل شناسی ساعی ج 1 ص 205 شود.