کوتاه آمدن

کوتاه آمدن . [ م َ دَ ] (مص مرکب ) کوتاه شدن . قصیر گشتن . (فرهنگ فارسی معین ). ورجوع به کوتاه شدن شود. || مختصر کردن کلام خاصه در جدال . سخن را اطاله ندادن . || ملایم بودن پس از ادعای بسیار. (یادداشت به خط مرحوم دهخدا). مجازاً در تداول عامه ، صرف نظر کردن از ادامه ٔمطلب و گفتگو و مرافعه و خصومت . (فرهنگ فارسی معین ). || کوتاهی کردن در امری . قصور ورزیدن درکاری . (یادداشت به خط مرحوم دهخدا). و رجوع به کوتاهی کردن شود. || قصور چنانکه جامه بر اندام . (یادداشت به خط مرحوم دهخدا).کوچک شدن قد لباس .