کودک منش

کودک منش . [ دَ م َ ن ِ ] (ص مرکب ) کودک سرشت . (فرهنگ فارسی معین ). کودک مزاج . کودک مشرب :
در کاسه ٔ لذت شکنان چشمه ٔ زهرم
در کاسه ٔ کودک منشان جرعه ٔ شیرم .

عرفی (از آنندراج ).

و رجوع به کودک سرشت و کودک مزاج شود.