کورانه
لغتنامه دهخدا
کورانه . [ ن َ / ن ِ ] (ص نسبی ، ق مرکب ) علی العمیاء. (یادداشت به خط مرحوم دهخدا). کورکورانه . (فرهنگ فارسی معین ) :
ما که کورانه عصاها می زنیم
لاجرم قندیلها را بشکنیم .
ما که کورانه عصاها می زنیم
لاجرم قندیلها را بشکنیم .
مولوی .