ترجمه مقاله

کوس کوفتن

لغت‌نامه دهخدا

کوس کوفتن . [ ت َ ] (مص مرکب ) کوس کوبیدن . کوس فروکوفتن . کوس زدن . طبل نواختن :
بی آرزوی ملک به زیر گلیم فقر
کوبیم کوس بر در ایوان صبحگاه .

خاقانی .


و آنجاکه کوفت دولت او کوس لااله
آواز قد صدقت برآمد ز لامکان .

خاقانی .


من کوب بخت بینم منکوب از آن شوم
من کوس فضل کوبم منکوس از آن بوم .

خاقانی .


- کوس سفر کوفتن ؛ کنایه از آماده شدن برای کوچیدن :
بال فروکوفت مرغ ، مرغ طرب گشت دل
بانگ برآورد کوس ، کوس سفر کوفت خواب .

خاقانی .


ترجمه مقاله