کوه سنب

کوه سنب . [ سُمْب ْ ] (نف مرکب ) کوه سنبنده . آنکه کوه را سوراخ کند. (فرهنگ فارسی معین ) :
کوه سنب از خدنگ قاف شکاف
چرخ دوز از سنان ناوک لاف .

سنائی (حدیقه از فرهنگ فارسی معین ).